مورد استفاده ۲.۰یک رویکرد مقیاس‌پذیر و چابک است که از موارد استفاده برای جمع‌آوری نیازها و هدایت توسعه تدریجی یک سیستم برای برآورده کردن آنها استفاده می‌کند. این به شما کمک می‌کند تا درک کنید سیستم چگونه استفاده خواهد شد و شما را در توسعه یک سیستم مناسب برای پشتیبانی از کاربران هدایت می‌کند.
در اینپارادایم بصری مراحلجادوگر (تکنیک‌های بدون درز بیان شده در مراحل مقرر)، شما را راهنمایی می‌کند تا موارد استفاده، داستان‌های مورد استفاده و برش‌های مورد استفاده را با پیروی از شیوه مورد استفاده ۲.۰ شناسایی کنید.
اهداف
اینجادوگر مراحل مورد استفاده ۲.۰به شما کمک می‌کند:
- شناسایی اهدافی که باید به عنوان موارد استفاده به دست آیند
- شناسایی روش‌های خاص برای دستیابی به این اهداف به عنوان داستان‌های مورد استفاده
- تقسیم داستان‌ها به قطعات کاری با اندازه مناسب، که به عنوان برش‌های مورد استفاده شناخته می‌شوند
- تولید یک برنامه انتشار
- برنامه‌ریزی وظایف توسعه برای انجام در پیاده‌سازی موارد استفاده
مراحل اصلی
- نگهداری فهرستی از افرادی که در پروژه شرکت می‌کنند یا خواهند کرد.
- شناسایی کاربران هدف سیستم (یعنی بازیگر) و موارد استفاده.
- شناسایی داستان‌های مورد استفاده برای موارد استفاده به دست آمده از مرحله قبلی.
- تقسیم موارد استفاده به برش‌های با اندازه مناسب.
- تصمیم‌گیری درباره داستان‌های مورد استفاده که باید در هر انتشار تکمیل شوند.
- تصمیم‌گیری درباره داستان‌های مورد استفاده که باید در چند هفته یا ماه آینده پیاده‌سازی شوند با تخصیص آنها به اسپرینت‌های مناسب.
- و در نهایت، مستند کردن اقداماتی که برای تکمیل وظایف تولید شده از داستان‌های کاربر لازم است.
شکل بالا مراحل مربوط به انجام مورد استفاده ۲.۰ را نشان می‌دهد. در این مقاله ما شما را به طور دقیق از مراحل عبور خواهیم داد.
آن را در پارادایم بصری امتحان کنید
قبل از ادامه، اگر از پارادایم بصری استفاده می‌کنید، می‌توانید روی دکمه زیر کلیک کنید تا این آموزش را به پارادایم بصری وارد کنید و مراحل را به صورت یک جادوگر انجام دهید.
این جادوگر را در پارادایم بصری باز کنید
مرحله ۱: تشکیل تیم پروژه
نگهداری فهرستی از افرادی که در پروژه شرکت می‌کنند یا خواهند کرد. مطمئن شوید که افرادی که مسئول مدیریت موارد استفاده شناسایی شده‌اند را شامل کنید. اگر در حال حاضر مطمئن نیستید، می‌توانید ابتدا آن را رها کنید و این مراحل را بعداً انجام دهید.
برای تکمیل این مرحله، باید اقدامات زیر را انجام دهید:
۱. رویشرکت‌کنندهدر پایین سمت چپ این صفحه.
۲. اضافه کردن به جدولاعضای تیمکه در فرآیند شناسایی و مدیریت موارد استفاده شرکت خواهند کرد. برای انجام این کار، رویشرکت‌کننده جدید (درج)دکمه در بالای جدول (به جعبه قرمز در تصویر زیر نگاه کنید) کلیک کنید و یک عضو را از منوی کشویی برای اضافه کردن انتخاب کنید.
یادداشت‌ها:
– با انتخاب یک عضو غیرپروژه، او به این پروژه اضافه خواهد شد.
– اگر می‌خواهید عضوی را اضافه کنید که هنوز حساب ندارد، نام او را در کادر متنی خالی بالای جدول وارد کنید و رویایجاد جدیدکلیک کنید. سپس، آدرس ایمیل او را وارد کنید. یک ایمیل دعوت‌نامه برای تأیید به او ارسال خواهد شد.
۳. نقش و مسئولیت آن عضو را وارد کنید.دو بار کلیک کنیدتا آن را ویرایش کنید.
۳. به طور مکرر سایر اعضای تیم را به جدول اضافه کنید.
مرحله ۲: پیدا کردن بازیگران و موارد استفاده
این مرحله نیاز دارد که شما کاربران هدف سیستم (یعنی بازیگران) و موارد استفاده را شناسایی کنید، که اهدافی هستند که کاربران هدف می‌خواهند با استفاده از سیستم به آنها دست یابند.
بازیگران: افرادی یا نهادهایی که به سیستم دسترسی پیدا می‌کنند تا چیزی (با ارزش) به دست آورند. شما باید نقش این افراد (مانند مشتری، دانش‌آموز و معلم) و نهادها (سیستم دوربین مداربسته) را نام ببرید، نه نام افراد.
موارد استفاده: یک مورد استفاده هدفی است که با استفاده از یک سیستم باید به آن دست یافت. به عنوان مثال، یک سیستم خودپرداز معمولی دارای موارد استفاده‌ای مانند برداشت وجه، انتقال وجه و بررسی موجودی است. توجه داشته باشید که یک مورد استفاده یک هدف است، نه یک عملکرد. یک مورد استفاده واحد تمام راه‌های دستیابی به یک هدف خاص را نمایندگی می‌کند. ما این موضوع را در مراحل آینده بررسی خواهیم کرد.
یک راه ممکن برای یافتن بازیگران و موارد استفاده، برگزاری یک کارگاه با ذینفعان شماست. نیازی به شناسایی تمام موارد استفاده از قبل نیست، فقط بر روی مواردی تمرکز کنید که می‌توانند به ذینفعان ارزشی که به دنبال آن هستند ارائه دهند.
جدول‌های زیر نمونه‌ای از بازیگران و موارد استفاده سیستم مدیریت کتابخانه یک مدرسه را ارائه می‌دهند.
مرحله ۳: شناسایی داستان‌های مورد استفاده
موارد استفاده اهدافی را که باید با استفاده از یک سیستم به آنها دست یافت، ثبت می‌کنند. برای ثبت نیازها و هدایت توسعه تدریجی سیستم، داستان‌های موارد استفاده را بیان کنید.
یک داستان مورد استفاده یک روش خاص برای دستیابی به یک مورد استفاده خاص را توصیف می‌کند. هر داستان مورد استفاده توسط یکی از موارد زیر تعریف می‌شود:
- جریان پایه که ساده‌ترین راه دستیابی به هدف را توصیف می‌کند
- یک مسیر جایگزین برای دستیابی به هدف
- یک مسیر استثنایی
شکل بالا رابطه بین یک مورد استفاده و داستان‌های مورد استفاده را نشان می‌دهد. یک مورد استفاده حداقل یک داستان دارد که جریان پایه آن را توصیف می‌کند و داستان‌های دیگری که جریان‌های جایگزین و استثنایی را توصیف می‌کنند. جریان پایه معمول‌ترین راه برای دستیابی به مورد استفاده را ثبت می‌کند، در حالی که جریان‌های جایگزین هر راه دیگری برای استفاده از سیستم برای دستیابی به هدف و هر مشکلی که ممکن است در مسیر دستیابی به هدف پیش بیاید را شناسایی می‌کنند.
توجه داشته باشید که نیازی به ثبت تمام داستان‌ها از قبل نیست. وقتی جریان پایه را ثبت می‌کنید، به طور طبیعی به سایر راه‌های دستیابی به هدف و وضعیت‌های مشکل‌زا که ممکن است در هر مرحله پیش بیاید فکر خواهید کرد. ابتدا این‌ها را به عنوان داستان ثبت کنید. می‌توانید بعداً به ایجاد داستان‌های بیشتر برگردید هر زمان که نیاز باشد.
جدول زیر چند نمونه از داستان‌های مورد استفاده را ارائه می‌دهد.
مورد استفاده داستان‌های مورد استفادهکتاب قرضی
- کتاب را با موفقیت قرض بگیرید (جریان پایه)
- حداکثر رکورد قرضی به دست آمده (مسیر استثنایی)
- قرض‌گیرنده جریمه دارد (مسیر استثنایی)
کتاب را برگردانید
- کتاب را با موفقیت برگردانید (جریان پایه)
- کتاب آسیب دیده (مسیر استثنایی)
- بازگشت دیرهنگام (مسیر استثنایی)
در این مرحله، شما موظف هستید داستان‌های مورد استفاده را برای موارد استفاده به دست آمده از مرحله قبلی شناسایی کنید. این کار با ویرایش یک نمودار اولیه مورد استفاده که برای شما ایجاد کرده‌ایم انجام می‌شودشامل کردن داستان‌های مورد استفاده به عنوان موارد استفاده <<Extend>>. موارد زیر را برای اتمام این مرحله کامل کنید:
۱. یک داستان مورد استفاده به عنوان یک مورد استفاده <<Extend>> مدل‌سازی می‌شود. نام موارد استفاده <<Extend>> که برای شما ایجاد کرده‌ایم را تغییر دهید. به تعداد لازم موارد استفاده <<Extend>> بیشتری اضافه کنید. موارد غیرضروری را حذف کنید. نکات دوم زیر را بخوانید تا یاد بگیرید چگونه یک مورد استفاده <<Extend>> را به طور دقیق ایجاد کنید.
توجه: شما نیازی به مدل‌سازی جریان پایه مورد استفاده ندارید زیرا توسط مورد استفاده پایه نمایندگی می‌شود.
۲. طرح نمودار را اصلاح کنید. شکل زیر یک مثال از نمودار مورد استفاده برای سیستم مدیریت کتابخانه را نشان می‌دهد.
نمودار مورد استفاده چیست؟
یک نمودار مورد استفادهیک فرم بصری از یک مدل مورد استفاده است. در یک نمودار مورد استفاده، افرادی (و سایر طرف‌ها) که از سیستم استفاده می‌کنند به عنوان بازیگران مدل‌سازی می‌شوند، در حالی که روش‌هایی که سیستم برای دستیابی به اهداف استفاده خواهد شد به عنوان موارد استفاده مدل‌سازی می‌شوند. چنین مدلی بصری زمینه‌ای برای کشف، به اشتراک‌گذاری و درک نیازهای سیستم فراهم می‌کند. همچنین نمای کلی از تمام کارهایی که سیستم انجام خواهد داد را ارائه می‌دهد.
چگونه یک مورد استفاده <<Extend>> ایجاد کنیم؟
مراحل زیر را برای ایجاد یک مورد استفاده <<Extend>> دنبال کنید.
۱. نشانگر ماوس خود را بر روی مورد استفاده قرار دهید.
۲. بر روی دکمه فهرست منابع کلیک کنید و آن را بکشید.
۳. دکمه ماوس را در جایی که می‌خواهید مورد استفاده <<extend>> ایجاد شود رها کنید. انتخاب کنید Extend -> مورد استفاده از فهرست منابع
۴. نام مورد استفاده را وارد کنید و بر روی Enter برای تأیید.
مرحله ۴: تقسیم‌بندی موارد استفاده
بیشتر سیستم‌ها قبل از آماده شدن برای استفاده در تولید به کار زیادی نیاز دارند. آنها دارای نیازهای زیادی با اهمیت و اولویت‌های متفاوت هستند و بیشتر آنها به پیاده‌سازی سایر نیازها بستگی دارند تا بتوانند برآورده شوند. به همین دلیل، ما به روشی نیاز داریم تا موارد استفاده را به قطعات کوچکتر تقسیم کنیم که به ما اجازه می‌دهد یک سیستم را بر اساس مجموعه‌ای از اقلام کاری به طور مناسب اندازه‌گیری شده، سازماندهی شده و مرتب شده برنامه‌ریزی و پیاده‌سازی کنیم. این رویکردی است که در Use-Case 2.0 اتخاذ شده است، جایی که موارد استفاده به برش‌ها تقسیم می‌شوند و خود سیستم به تدریج برش به برش تکامل می‌یابد.
یک مورد استفاده ممکن است چندین برش تولید کند که تمام عملکردهای آن را پوشش می‌دهد. هر برش شامل یک یا چند داستان انتخاب شده از یک مورد استفاده است که یک قلم کاری با ارزش برای ذینفع را تشکیل می‌دهد. شکل زیر رابطه بین مورد استفاده، برش مورد استفاده و داستان‌های مورد استفاده را نشان می‌دهد.
برش مورد استفاده مهم‌ترین جزء Use Case 2.0 است. این برش‌ها به اندازه خود مورد استفاده برای Use-Case 2.0 ضروری هستند. این برش‌ها امکان تقسیم موارد استفاده به قطعات کاری با اندازه مناسب را فراهم می‌کنند و توسعه یک سیستم برای برآورده کردن آنها را هدایت می‌کنند.
در این مرحله، شما موظف هستید برش‌هایی برای موارد استفاده ایجاد کنید. بهترین راه برای یافتن برش‌های مناسب، فکر کردن به داستان‌های ثبت شده است. هر داستان یک کاندیدای خوب برای برش است. جدول زیر چندین مثال از چگونگی ایجاد برش‌ها بر اساس داستان‌ها را نشان می‌دهد.
مورد استفاده داستان‌های مورد استفاده برش مورد استفادهکتاب قرضی کتاب قرضی (پایه) موفقیت کتاب قرضی حداکثر رکورد قرضی رسید کتاب قرضی ناموفق کتاب قرضی وام‌گیرنده بدهی دارد کتاب قرضی ناموفق
از جدول می‌توانید ببینید که مورد استفاده کتاب قرضی به دو برش تقسیم شده است – موفقیت کتاب قرضی و ناموفق بودن کتاب قرضی. قابل قبول است که یک برش شامل یک داستان یا چندین داستان باشد. در واقع، مکانیزم برش بسیار انعطاف‌پذیر است. این امکان را به شما می‌دهد که برش‌هایی به اندازه‌ای بزرگ یا کوچک که برای پیشبرد توسعه‌تان نیاز دارید، ایجاد کنید. با این حال، باید برش‌ها را با ذینفعان خود انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که تمام برش‌های ایجاد شده ارزش ارائه شده‌اند. همه موارد استفاده را یکجا برش نزنید. فقط برش‌های کافی را شناسایی کنید تا نیازهای فوری تیم را برآورده کنید.
اکنون، موارد زیر را کامل کنید تا این مرحله را به پایان برسانید.
1. داستان‌های مورد استفاده شناسایی شده را مرور کنید، مورد به مورد.
2. برای هر داستان مورد استفاده، آن را به یک برش اختصاص دهید. می‌توانید یک برش جدید ایجاد کنید یا برش‌های موجود را انتخاب کنید تا داستان مورد استفاده را به آن اضافه کنید. برای ایجاد یک برش، منوی کشویی را در برش مورد استفاده سلول، نام برش را در کادر متنی وارد کنید و کلیک کنید ایجاد جدید
برای اختصاص یک داستان مورد استفاده به یک برش، به سادگی برش را از منوی کشویی انتخاب کنید.
3. پیچیدگی هر داستان مورد استفاده را ارزیابی کنید.
4. یک عضو تیم را به عنوان مسئول داستان مورد استفاده انتخاب کنید.
جدول زیر مثالی از چگونگی تقسیم موارد استفاده سیستم مدیریت کتابخانه به برش‌ها را ارائه می‌دهد.
مرحله 5: برنامه‌ریزی انتشار با استفاده از نقشه‌برداری داستان
سیستم‌های نرم‌افزاری از طریق یک سری انتشارها تکامل می‌یابند. خود انتشارها معمولاً در یک مرحله تولید نمی‌شوند، بلکه از طریق یک سری افزایش‌ها تکامل می‌یابند. در دنیای چابک، ما به این افزایش‌ها ‘اسپرینت’ می‌گوییم. در این مرحله و مرحله بعدی، شما شروع به برنامه‌ریزی کار توسعه خود خواهید کرد با اختصاص داستان‌های مورد استفاده به انتشارها و اسپرینت‌های مناسب. شما قرار است در یک نقشه داستان کاربر که از مورد استفاده، برش‌های مورد استفاده و داستان‌های شناسایی شده تبدیل شده است. قبل از ادامه، بیایید نگاهی به نحوه نمایش نقشه داستان کاربر بیندازیم.
عناصر مختلف مورد استفاده 2.0 به عناصر مختلف نقشه داستان تبدیل می‌شوند. نقشه‌برداری به صورت زیر است.
این مرحله نیاز دارد که شما یک لیست کارها ازداستان‌های کاربر (یعنی داستان‌های مورد استفاده) که باقی مانده‌اند تا پیاده‌سازی شوند. موارد زیر را کامل کنید تا این مرحله را به پایان برسانید. اطمینان حاصل کنید که نظرات ذینفعان در طول کل فرآیند در نظر گرفته شده است، یا به سادگی این مرحله را با آنها انجام دهید.
1. انتشارهای پروژه را با ایجاد بخش‌های انتشار تنظیم کنید و به هر انتشار یک نام معنادار (به عنوان مثال، شماره نسخه آن) و تاریخ انتشار بدهید.
2. داستان‌های کاربر را به بخش‌های انتشار بکشید.
شکل زیر نشان می‌دهد که چگونه داستان‌های مورد استفاده می‌توانند در یک نقشه داستان کاربر مدیریت شوند.
مرحله 6: برنامه‌ریزی اسپرینت
داستان‌های مورد استفاده‌ای که باید در چند هفته یا ماه آینده پیاده‌سازی شوند را تعیین کنید. این کار با اضافه کردن آن داستان‌های کاربر به یک تکرار منطقی و زمان‌بندی شده، که به عنوان اسپرینت.
یک اسپرینت معمولاً حدود دو هفته تا یک ماه طول می‌کشد. انتظار می‌رود که تیم توسعه تمام داستان‌های مورد استفاده را در طول اسپرینت تا تاریخ پایان اسپرینت، که توسط تمام طرفین توافق شده است، کامل کند.برنامه‌ریزی اسپرینت. یک پروژه دارای چندین اسپرینت است و در پایان هر اسپرینت، یک محصول نیمه‌قابل اجرا برای کاربر نهایی ارائه خواهد شد تا آزمایش کند یا حتی در تولید استفاده کند.
جدول را با اختصاص داستان‌های مورد استفاده به اسپرینت‌ها کامل کنید. نیازی نیست که همه داستان‌های مورد استفاده را یکجا اختصاص دهید. فقط بر روی داستان‌های کاربری که باید در اولین یا دو اسپرینت اول ارائه شوند تمرکز کنید. می‌توانید اختصاص باقی‌مانده داستان‌ها را بعداً بر اساس پیشرفت، قابلیت تیم و آخرین انتظارات کاربر انجام دهید. برای ایجاد یک برش، منوی کشویی را در اسپرینت سلول، نام اسپرینت را در کادر متنی وارد کنید و کلیک کنید ایجاد جدید. برای اختصاص یک داستان مورد استفاده به یک اسپرینت، به سادگی اسپرینت را از منوی کشویی انتخاب کنید.
مرحله 7: جزئیات وظایف توسعه
اسپرینت‌ها تنظیم شده‌اند و تیم شما اکنون آماده است تا طراحی، کدنویسی، انجام تست واحد و ادغام اجزای نرم‌افزاری مورد نیاز برای پیاده‌سازی داستان‌ها در اسپرینت را انجام دهد.
یک مجموعه از وظایف در تسایفایر، ابزار مدیریت وظایف، برای هر یک از داستان‌ها در اسپرینت ایجاد شده و به اعضای تیم که مسئول داستان‌ها هستند اختصاص داده شده است. اعضا می‌توانند وظایف را در تسایفایر مشاهده کرده و شروع به مدیریت فعالیت‌های توسعه مرتبط با داستان‌ها کنند. در این مرحله، شما ملزم به جزئیات وظایف با شامل کردن مواردی هستید که اعضا باید تحت وظایف به دست آورند.
بیایید نگاهی به رابط کاربری تسایفایر بیندازیم و ببینیم که شما باید در این مرحله چه اقداماتی انجام دهید. وقتی تسایفایر را در این مرحله باز می‌کنید، چیزی شبیه به این خواهید دید:
هر داستان مورد استفاده شناسایی شده منجر به ایجاد یک وظیفه در تسایفایر می‌شود. وظایف به طور خودکار به اعضای تیم که مسئول داستان‌ها هستند اختصاص داده می‌شوند. اعضا می‌توانند به وظایف در جدید بخش تسایفایر دسترسی پیدا کنند. آنها می‌توانند بر روی یک وظیفه کلیک کنند تا جزئیات آن را مشاهده و ویرایش کنند.
توجه داشته باشید که فقط وظایف در اسپرینت اول ارائه شده‌اند. وظایف در اسپرینت‌های بعدی تنها زمانی ارائه خواهند شد که تاریخ شروع گذشته باشد. با این حال، شما همیشه می‌توانید این وظایف را بخوانید و جزئیات آنها را مشخص کنید. ما در مورد آن به طور دقیق‌تر صحبت خواهیم کرد.
شما می‌توانید یک برچسب متصل به هر وظیفه را ببینید (به عنوان مثال، “موفقیت کتاب قرضی” در تصویر زیر). برچسب در واقع برش مورد استفاده‌ای است که داستان (یعنی وظیفه) به آن تعلق دارد. اگر می‌خواهید داستان‌های زیر یک برش مورد استفاده خاص را بررسی کنید، بر روی برچسب کلیک کنید. این کار صفحه‌ای را باز می‌کند که وظایف ایجاد شده از داستان‌های زیر آن برش را لیست می‌کند.
در سمت چپ تسایفایر، می‌توانید لیستی از ‘استخرهای وظیفه’ را ببینید که اسپرینت‌های تنظیم شده در مرحله قبلی هستند. شما می‌توانید بر روی یک اسپرینت کلیک کنید تا وظایف مورد نیاز برای تکمیل تحت آن اسپرینت را مشاهده کنید.
بر اساس بحث‌ها با ذینفعان و در میان تیم، اقداماتی را که برای تکمیل هر وظیفه لازم است مستند کنید.
یک وظیفه در سطح داستان ممکن است خیلی بزرگ باشد که مدیریت شود. شما می‌توانید زیر وظایف را در مدیریت فعالیت‌های توسعه واقعی ایجاد کنید. برای انجام این کار، بر روی زیرکارهادکمه و سپس زیرکارها را یکی یکی وارد کنید.
This post is also available in Deutsch, English, Español, Français, Bahasa Indonesia, 日本語, Polski, Portuguese, Ру́сский, Việt Nam, 简体中文 and 繁體中文.